Ο Καιρός:

Η πρωτεύουσα του Βελγίου μιλάει... ελληνικά.>>Μεγαλώνει η ελληνική παροικία στην καρδιά της ΕΕ

Στο συνοικιακό καφενείο «Μακεδονία - Κοζάνη», οι θαμώνες πίνοντας ελληνικό καφέ συζητούν για τις ευθύνες των πολιτικών αλλά και των κουτοπόνηρων πολιτών σχετικά με την κρίση στην Ελλάδα. Στα στέκια των Ελλήνων, το ενδιαφέρον μονοπωλούν οι συζητήσεις για την κρίση στην πατρίδα, ενώ η δραστήρια Ελληνική Κοινότητα προσπαθεί με πρωτοβουλίες να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα για τη χώρα μας

Στιγμιότυπα από συγκεντρώσεις αλληλεγγύης προς την Ελλάδα που πραγματοποιούνται στις Βρυξέλλες από ξένους και Ελληνες της διασποράς.
Στιγμιότυπα από συγκεντρώσεις αλληλεγγύης προς την Ελλάδα που πραγματοποιούνται στις Βρυξέλλες από ξένους και Ελληνες της διασποράς.  Ο,τι να 'ναι». Αυτή ήταν η απάντηση που εισέπραττε ο πρόεδρος της Ελληνικής Κοινότητας Βρυξελλών, Δημήτρης Αργυρόπουλος, από την πλειονότητα των Ελλήνων νεομεταναστών όταν τους ρωτούσε για ποιο επάγγελμα ψάχνουν. «Το «ό,τι να 'ναι», δεν είναι επάγγελμα τους απαντούσα. Αρκετοί κατέληγαν μέσω γνωριμιών σε εστιατόρια, αλλά λίγοι έβρισκαν δουλειά, καθώς δεν γνώριζαν γαλλικά. Οι περισσότεροι αναγκάστηκαν να δουλέψουν λάντζα. Κάποιος όμως που
έχει «τελειώσει» πανεπιστήμιο, δύσκολα θα συνεχίσει».
Η Ελληνική Κοινότητα Βρυξελλών (http://www.ek-b.be) που δραστηριοποιείται στο Βέλγιο από το 1947, δέχθηκε στα γραφεία της εκατοντάδες Ελληνες τα τελευταία δύο χρόνια, προσπαθώντας να τους βοηθήσει στο μέτρο του δυνατού, χωρίς όμως να διαθέτει πόρους για να στεγάσει και να σιτίσει τους συμπατριώτες μας. «Παρ' όλ' αυτά συνεργαζόμαστε με κάποια ξενοδοχεία, έτσι ώστε να μπορεί ο καθένας να κάνει ένα μπάνιο, ενώ σε συμφωνία με τα λεγόμενα «Εστιατόρια της Καρδιάς» τα γεύματα προσφέρονται μισοτιμής», συμπληρώνει ο κ. Αργυρόπουλος.
Εκτός από τον συμβουλευτικό και αλληλέγγυο ρόλο που διαδραματίζει η Ελληνική Κοινότητα Βρυξελλών, πραγματοποιεί και μια σειρά από δράσεις, στόχος των οποίων είναι «να αντιστρέψουν το αρνητικό κλίμα που επικρατεί για την Ελλάδα και ταυτόχρονα να τονώσουν την ελληνική παραγωγή», τονίζει ο κ. Γιώργος Μάλλιαρης, γενικός γραμματέας της ΕΚΒ και στέλεχος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, για να συνεχίσει: «Σε αυτό το πλαίσιο διοργανώθηκε πρόσφατα εκδήλωση για την προώθηση των ελληνικών κρασιών, στο κτίριο Berlaymont, της Ευρωπαϊκής επιτροπής, με την υποστήριξη του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, η οποία στέφθηκε με απόλυτη επιτυχία, καθώς υπολογίζεται ότι πάνω από 2.500 χιλιάδες άτομα γεύθηκαν ποικιλίες από τις καλύτερες ελληνικές ετικέτες, καταθέτοντας άκρως εγκωμιαστικά σχόλια».
Μεγαλώνει η ελληνική παροικία στην καρδιά της ΕΕ
Περικοπές
Η ελληνική οικονομική κρίση είχε αντίκτυπο και στο Γραφείο του ΕΟΤ των Βρυξελλών, καθώς λόγω των περικοπών, μετακόμισε πλέον στο κτίριο της ελληνικής πρεσβείας, ενώ απογοητευτικό κρίνεται το γεγονός της επάνδρωσής του με έναν μόνο υπάλληλο, εκτός από τη διευθύντρια κ. Ελένη Σκαρβέλη. Φαντασθείτε τι θα γινόταν αν δεν αποτελούσε ο τουρισμός το 16% του ΑΕΠ της χώρας μας!

Ευτύχημα για την Ελλάδα αποτελούν τα λόγια της δραστήριας διευθύντριας που μέσω ποικίλων δράσεων έχει καταφέρει πολλά. «Το 2011 επισκέφθηκαν την Ελλάδα 400.000 Βέλγοι τουρίστες, παρουσιάζοντας μία αύξηση κατά 18%, σε σχέση με το 2010. Σε αντίθεση με πολλούς Ευρωπαίους, θα επιλέξουν και φέτος τη χώρα μας, όντας φιλέλληνες. Τη δύσκολη αυτή περίοδο των αρνητικών δημοσιευμάτων για τη χώρα μας πρέπει κι εμείς να κινηθούμε ακόμα πιο δυναμικά, θυμίζοντας ότι η Ελλάδα συνεχίζει να αποτελεί έναν ελκυστικό προορισμό έτοιμο να καλύψει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα βασικότερα κίνητρα των Βέλγων τουριστών, που βασίζονται στο τρίπτυχο ήλιος, θάλασσα, γαστρονομία».
«Αν και επισκέπτομαι κάθε χρόνο τα πάτρια εδάφη, δεν σκέφτομαι να γυρίσω πίσω», δηλώνει ο Αγγελος Πεχλιβανίδης, μηχανικός αυτοκινήτων στις Βρυξέλλες.
«Αν και επισκέπτομαι κάθε χρόνο τα πάτρια εδάφη, δεν σκέφτομαι να γυρίσω πίσω», δηλώνει ο Αγγελος Πεχλιβανίδης, μηχανικός αυτοκινήτων στις Βρυξέλλες.
Θυμός για την... κατάντια της πατρίδας
Αισθανόμαστε ντροπιασμένοι όταν μιλάμε με τους Βέλγους για Ελληνες πολιτικούς

Ενα από τα επαγγέλματα στα οποία διακρίθηκαν οι Ελληνες στο Βέλγιο ήταν αυτό του μηχανικού αυτοκινήτων. Στο «Garage International» συναντήσαμε τον Αγγελο Πεχλιβανίδη και τον 30χρονο γιο του Δημήτρη. «Γεννήθηκα και μεγάλωσα εδώ, παντρεύτηκα, έκανα παιδιά και νιώθω ότι εδώ ανήκω. Αν και επισκέπτομαι κάθε χρόνο τα πάτρια εδάφη, δεν σκέφτομαι να γυρίσω πίσω. Ξέρεις τι μου λείπει περισσότερο από την Ελλάδα; Οι Ελληνες!».

Στο συνοικιακό καφενείο «Μακεδονία - Κοζάνη», οι θαμώνες πίνοντας ελληνικό καφέ συζητούν για τις ευθύνες των πολιτικών αλλά και των κουτοπόνηρων πολιτών σχετικά με την κρίση στην Ελλάδα.
Δεν είναι μόνο στην Ελλάδα δύσκολα. Στην πατρίδα βέβαια υπάρχει και η οικονομική κρίση, η οποία έχει φέρει πολλούς συγγενείς και φίλους ως εδώ που ψάχνουν για δουλειά. Προσπαθούμε κι εμείς να τους βοηθήσουμε όσο μπορούμε. Αυτή η γειτονιά είναι γεμάτη Ελληνες και μεταξύ μας υπάρχει αλληλεγγύη. Από την άλλη όμως υπάρχει και θυμός απέναντι σε όλους τους πολιτικούς. Αν πας δίπλα στο καφενείο, τα ίδια θα σου πουν». Πράγματι!
Σε απόσταση 200 μέτρων είχε προσγειωθεί η Ελλάδα στο συνοικιακό καφενείο «Μακεδονία - Κοζάνη», όπου οι θαμώνες πίνοντας ελληνικό καφέ συζητούσαν περί πολιτικής και ευθυνών. «Οταν επισκεπτόμασταν την Ελλάδα, κάποιοι μας έλεγαν βλάκες που πληρώνουμε υψηλή φορολογία. Να τα τώρα! Δεν φταίνε όμως μόνο οι κουτοπόνηροι πολίτες, αλλά και οι πολιτικοί που κατάντησαν τη χώρα έτσι και μας κάνουν να αισθανόμαστε ντροπιασμένοι όταν μιλάμε με τους Βέλγους...».
Ο δημοσιογράφος Γιώργος Συργιόπουλος εργάστηκε για χρόνια στο Ευρωκοινοβούλιο.
Ο δημοσιογράφος Γιώργος Συργιόπουλος εργάστηκε για χρόνια στο Ευρωκοινοβούλιο.
Δυσκολίες
Ο δημοσιογράφος Γιώργος Συργιόπουλος, που εργάστηκε για χρόνια στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και σήμερα μοιράζει τη ζωή του ανάμεσα σε Αθήνα και Βρυξέλλες, μας ξάφνιασε λέγοντας ότι «ακόμα και η φουρνιά των Ελλήνων που ήρθαν να εργαστούν στα ευρωπαϊκά όργανα των Βρυξελλών ήρθε το πλήρωμα του χρόνου να αντιμετωπίσουν δυσκολίες!

Οι παχυλοί μισθοί τους τούς επέτρεψαν να πραγματοποιούν μεγαλόπνοα σχέδια, κάνοντας επιχειρηματικές επενδύσεις, χτίζοντας σπίτια και εξοχικά... Και τώρα δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, όντας σε έναν βαθμό μία υποψήφια ομάδα νεόπτωχων. Σήμερα, ο συνολικός αριθμός των Ελλήνων "ευρω-υπαλλήλων" υπολογίζεται σε περίπου 7.000 ανθρώπους (μαζί με τις οικογένειές τους) ».
Ο Γιάννης Δουλάμης, οδοντίατρος, απορεί με τη φορολογική νοοτροπία των Ελλήνων συναδέλφων του.
Ο Γιάννης Δουλάμης, οδοντίατρος, απορεί με τη φορολογική νοοτροπία των Ελλήνων συναδέλφων του.
Επισκεπτόμενοι το οδοντιατρικό κέντρο του Γιάννη Δουλάμη, στη οδό Ρου Βάντερσρικ 76, οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν. «Ερχονται στο Βέλγιο να δουλέψουν γιατροί από τις χώρες της ανατολικής Ευρώπης και ποτέ οι δικοί μας. Ξέρεις ποια είναι η πρώτη τους ερώτηση όταν έρχονται σε επαφή μαζί μου; Μου λένε ''θα φορολογούμαστε;'' και τους απαντάω, βεβαίως! Ο γιατρός εισπράττει το 50% της ημερήσιας εργασίας του». Οι δικοί μας όμως γιατροί φαίνεται ότι αποποιούνται αυτή την επιλογή. Τυχαίο;
Η οδός της πίτας
Τα σουβλατζίδικα άλλαξαν το... όνομα του δρόμου

Το σημαντικότερο, ίσως, αξιοθέατο των Βρυξελλών είναι η εντυπωσιακή, κλειστού τύπου, πλατεία Γκραντ Πλας, μία από τις ομορφότερες της Ευρώπης. Εκεί, στην καρδιά των Βρυξελλών στην οδό Μαρσέ ου Φρομάζ, είναι συγκεντρωμένα αρκετά ελληνικά εστιατόρια και κυρίως σουβλατζίδικα, γι' αυτό και οι Βέλγοι έχουν μετονομάσει ουσιαστικά τον δρόμο σε «Rue de pitta», δηλαδή οδό της πίτας!
Στις Βρυξέλλες, στην οδό Μαρσέ ου Φρομάζ, είναι συγκεντρωμένα αρκετά ελληνικά εστιατόρια και κυρίως σουβλατζίδικα, γι’ αυτό και οι Βέλγοι έχουν μετονομάσει τον δρόμο σε «Rue de pitta», δηλαδή Οδό της
Στις Βρυξέλλες, στην οδό Μαρσέ ου Φρομάζ, είναι συγκεντρωμένα αρκετά ελληνικά εστιατόρια και κυρίως σουβλατζίδικα, γι’ αυτό και οι Βέλγοι έχουν μετονομάσει τον δρόμο σε «Rue de pitta», δηλαδή Οδό της πίτας!
Αφού καθίσαμε κι εμείς στο «Thessaloniki», εντυπωσιασμένοι πραγματικά από την ποιότητα του φαγητού -αντιστρόφως ανάλογη αυτής που συναντάμε σε άκρως τουριστικά μέρη- συνομιλήσαμε με την ιδιοκτήτριά του, Σοφία Συμεωνίδου. «Ηρθα το 1990 σε ηλικία 20 χρονών, όπου και παντρεύτηκα.
Είμαι ευχαριστημένη από την πορεία της επιχείρησης, αλλά μου λείπουν όλα τ' άλλα! Οι γονείς μου, τ' αδέλφια μου, η ίδια η Ελλάδα. Εδώ η ζωή είναι πολύ μονότονη και ο χρόνος που μας απομένει από τη δουλειά είναι ελάχιστος. Στενοχωριέμαι που δεν μπορώ να προσφέρω δουλειά στους συμπατριώτες μας, οι οποίοι περνάνε καθημερινά από το μαγαζί. Ελπίζω να αλλάξει η κατάσταση το συντομότερο δυνατό. Εύχομαι στους Ελληνες να είναι ενωμένοι και να προσπαθήσουν για το καλύτερο. Να προχωρήσει η χώρα, να πάει μπροστά και να είμαστε υπερήφανοι για την Ελλάδα μας».
Λίγο πιο κάτω, συναντήσαμε τον 74χρονο ιδιοκτήτη του εστιατορίου «Le Grec», Απόστολο Τσιπλάκη, ο οποίος κατέφθασε από την Αλεξανδρούπολη στο Βέλγιο, εν έτει 1962. «Ηρθα για να δουλέψω στα κάρβουνα. Εκτός όμως από τα ανθρακωρυχεία έκανα στην πορεία πολλές δουλειές. Θυμάμαι ότι σε μία περίοδο δούλευα το πρωί στο εργοστάσιο, το απόγευμα ήμουνα ταξιτζής κι, άμα τύχαινε, έκανα και τον μπογιατζή.
Οι Βέλγοι δεν φέρθηκαν στους Ελληνες σαν ξένους, άλλα σαν ανθρώπους. Δεν προσπαθούσαν να μας κοροϊδέψουν, αλλά να μας βοηθήσουν. Σημαντική ήταν και η βοήθεια των Ελλήνων που ξενιτεύτηκαν στην Αφρική, στο Βελγικό Κονγκό, που έστελναν κόσμο με συστάσεις προς το Βέλγιο». Το εστιατόριο του κ. Τσιπλάκη, με ιστορία 40 χρόνων, είναι ένα χωνευτήρι τουριστών απ' όλο τον κόσμο αλλά και στέκι Ελλήνων και Βέλγων φίλων, οι απόψεις των οποίων ζυμώνονται καθημερινά. Οταν ρωτήσαμε τον θυμόσοφο Ελληνα ποια είναι -μεσούσης της οικονομικής κρίσης- η γνώμη των Βέλγων φίλων του για την Ελλάδα, μας απάντησε με νόημα: «Ο Ζορμπάς έβγαλε την τραγιάσκα και ζητιανεύει». Είναι άραγε αυτή η τύχη που αρμόζει στον ήρωα του Καζαντζάκη;
Επαγγέλματα με ζήτηση
Σήμερα, οι Ελληνες του Βελγίου υπολογίζονται στις 35.000, εκ των οποίων οι 18.000 -οι μισοί από αυτούς έχουν αποκτήσει και τη βελγική υπηκοότητα- ζουν στις Βρυξέλλες. Το τρέχον έτος εκτιμάται ότι περισσότεροι από 500 Ελληνες αναζήτησαν επισήμως δουλειά στην πρωτεύουσα της Ευρώπης.

Οι ανειδίκευτοι εργάτες δεν αποτελούν πλέον μία ελκυστική επαγγελματική κατηγορία για τη βελγική αγορά εργασίας. Ακόμα κι αν κάποιος επιθυμεί να εργαστεί σε εστιατόριο, πρέπει να γνωρίζει -πέραν της τέχνης του- τουλάχιστον τη γλώσσα.
Ιδιαίτερη ζήτηση παρουσιάζουν οι γιατροί και όσοι απασχολούνται στα παραϊατρικά επαγγέλματα αλλά και οι μηχανικοί, οι προγραμματιστές Η/Υ, γενικότερα οι γνώστες της πληροφορικής, καθώς επίσης και ο τομέας των logistics.
Η μισθολογική κλίμακα παρουσιάζει τις εξής διαβαθμίσεις: Οι πτυχιούχοι και καταρτισμένοι υπάλληλοι αμείβονται από 1.800 - 3.000 ευρώ, όσοι καλύπτουν διευθυντικές θέσεις 4.000 - 6.000 ευρώ και τα στελέχη μπορούν να ευελπιστούν σε μισθούς από 8.000 έως 15.000 ευρώ.
ΘΥΜΙΟΣ ΚΑΚΟΣ
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΓΙΩΡΓΟΣ ΔΕΤΣΗΣ

πηγη : ethnos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

ΑΝ ΘΕΛΕΤΕ ΠΕΙΤΕ ΚΑΤΙ......