Τι κάνει σήμερα η Μαριώ;-«Δεν ψηφίζω», λέει η ρεμπέτισσα

 

Μία από τις πιο εκφραστικές εκπροσώπους του ρεμπέτικου και του λαϊκού τραγουδιού δεν θα μπορούσε να είναι άλλη από τη Μαριώ. Άρχισε στη μουσική από τα 13 της τραγουδώντας και παίζοντας ακορντεόν δίπλα στον πατέρα της, που ήταν μουσικός.

Από τότε υπηρετεί το τραγούδι δίπλα στους πιο σημαντικούς εκτελεστές του λαϊκού και ρεμπέτικου τραγουδιού. Έχοντας ως βάση της τη Θεσσαλονίκη, έχει κάνει περιοδείες στις
περισσότερες ελληνικές πόλεις, την Ευρώπη, τη Σκανδιναβία και την Αμερική.

Συμμετείχε σε πολλούς δίσκους και μάλιστα είχε την τύχη, όπως έχει πει, να τραγουδήσει δίπλα στον Μάρκο Βαμβακάρη. Πήρε μέρος ως κεντρική ερμηνεύτρια στην παρουσίαση ανθολογίας τραγουδιών των Καφέ – Αμάν με τίτλο «Της Ασιάτιδος Μούσης Ερασταί», αναδεικνύοντας με την ερμηνεία της την ομορφιά και την ουσία της ανατολικής ρίζας του λαϊκού πολιτισμού και είχε πολλές ακόμη συμμετοχές.
Το 1999 επιλέχθηκε από τον συντονιστικό οργανισμό όλων των Ευρωπαϊκών Φεστιβάλ Μουσικής του Κόσμου ως η σημαντικότερη περιοδεύουσα καλλιτέχνης.

Η Μαριώ, με σήμα κατατεθέν το κομπολόι της, έχει καταφέρει να ξεχωρίσει αφού αποφεύγει τις μιμήσεις και τους ψευδεπίγραφους νεωτερισμούς.

Αυτή την περίοδο, όπως λέει στο newsbeast.gr, δεν εμφανίζεται σε κάποιο μαγαζί αλλά προετοιμάζεται για τις προγραμματισμένες συναυλίες της στο εξωτερικό. «Τώρα θα πάω στο Λονδίνο, μετά θα πάω στην Κύπρο και ύστερα στο Ισραήλ. Δεν έχω κλείσει άλλες συναυλίες για την ώρα, κάποιες ακυρώθηκαν για οικονομικούς λόγους», λέει.

Και στέκεται στις δυσκολίες που υπάρχουν στο χώρο της. «Είναι δύσκολα, είναι πολύ δύσκολα τώρα. Κι αυτοί που ξεκινούν και κάνουν κάποιες συναυλίες, φοβούνται να το ρισκάρουν. Φυσικά και με έχει επηρεάσει η κρίση όπως και όλους μας. Εγώ, φανταστείτε, δεν παίρνω και τα τρελά μεροκάματα. Με αυτά τα λίγα που παίρνω, προσπαθώ να πορευτώ και να παλέψω για την οικογένειά μου. Και είναι λίγο δύσκολο».

Η γνήσια ρεμπέτισσα αναφέρει ότι αυτή την περίοδο δεν ετοιμάζει κάποια δουλειά απλά θα έχει μια συμμετοχή σε ένα δίσκο. Πιστεύει με φανερή την απελπισία στα λόγια της ότι: «Δεν υπάρχει μέλλον στη δουλειά μας πια γιατί τα παιδιά ψάχνουν τα πολλά λεφτά που τώρα πια δεν μπορείς να τα βρεις. Η Ελλάδα πεθαίνει και θα πρέπει να το καταλάβουμε όλοι. Και πρέπει όλοι να κάνουμε υποχωρήσεις και πρώτα να σκεφτόμαστε. Βέβαια και τα παιδιά τι πρέπει να κάνουν; Αυτή τη στιγμή τα παιδιά δεν έχουν ούτε μέλλον, ούτε παρελθόν. Όλα έχουν σβήσει κι εκείνα το παλεύουν. Φεύγουν τα παιδιά μας. Φεύγουν τα νιάτα που έχουν όνειρα, που έχουν βλέψεις, που έχουν οράματα για τη χώρα».
Στον ελεύθερό της χρόνο πλέκει, ράβει και κάνει χειρωνακτικές δουλειές.

Βέβαια, λόγω πολιτικών εξελίξεων, δεν θα μπορούσε να μην αναφερθεί και σε αυτό το θέμα. «Πρώτα απ’ όλα δεν ψηφίζω. Γιατί δεν είμαι Θεσσαλονίκη και είμαι εδώ. Και αν ψήφιζα, δεν ξέρω τι θα ψήφιζα. Προβληματίζομαι. Σίγουρα θέλω να είμαι στο ευρώ. Σίγουρα, θέλω να είμαι στη σιγουριά γιατί η Ελλάδα θυσιάζεται πέρα από κάθε τοποθέτηση πολιτικών. Το θέμα είναι ότι θα πρέπει κι εμείς να βάλουμε νερό στο κρασί μας και να ψηφίσουμε ώστε να βγάλουμε μια κυβέρνηση. Τι να κάνεις; Πώς να σκεφτείς; Κι εμείς βέβαια φταίμε, αλλά έχουμε φτάσει σε μία απελπιστική κατάσταση. Οι πολιτικοί μας είναι διεφθαρμένοι», καταλήγει. 

πηγη : newsbeast.gr